Gövdesinden enine kesilen bir ağaç incelenecek olursa en dışta kabuk,sonra yıllık halkaları meydana getiren hücre tabakaları ve en içte de öz kısım(öz odun-heartwood)görülür. Bir ağacın gerçekten canlı olan biricik kısmı,kabuğun altında odunun yüzeyindeki ince bir hücre tabakasıdır.Buna katman doku tabakası(kambiyum,soymuk)denir.Bu tabaka ağacı geliştiren ve büyümesini sağlayan tabakadır.Büyüme içten dışa,yani özden kabuğa doğru olur.Odun enlemesi yönünde de öz ışınları adı verilen yapıları içermekte ve bunlar dış kabuktan ya öze doğru(primer öz ışınları)yahut bir yıllık halkaya doğru (sekonder öz ışınları)uzamaktadırlar.Kambiyum tabakası yeni bir halka oluşturduktan sonra,bu halka gözelerinin zarlarına zamanla yerleşen lignin maddesiyle değişmez dokulara dönüşerek odunlaşır.Yaşayan göze dokusundan ,farklı bir kimyasal ve mekanik özellik kazanır.Pekleşen odun tabakası sertleşir.Yaşayan kambiyum ve doku gözelerinin odunlaşmasıyla bu bölümde büyüme genel olarak duraksar.Daha sonra gövdedeki odun borularının çoğunlukla reçine vb.kimyasal maddelerle tıkanması sonucu,öz ışınları ve özek doku gözelerinin de ölmesiyle,büyüme tam anlamı ile durur. Kış aylarında büyüme durur.Baharda kambiyum tabakası ince duvarlar arası boşluklu tabakayı oluşturur.Yaz aylarında ise hücre duvarları kalınlaşır ve daha az boşluklu ikinci tabaka oluşur .Özün çevresinde belirli bir bölüm fizyolojik değişim sonucu koyulaşmaya başlar.Bu gibi ağaçlara göbek odunlu ağaçlar denir.
İç Kabuk(floem) ile odun(ksilem)arasında yaşayan hücrelerden oluşan çok ince tabaka halindeki kısım kambial zondur.Ağacın hücre bölünmesi ve radyal gelişimi(sekonder büyüme)bu bölgede gerçekleşmektedir.
Bütün canlı varlıklar gibi ağacın da dokularının arasında devamlı bir su dolaşımı olur.Bu su dolaşımının sağlanabilmesi için ağacın devamlı ve yeterli miktarda suya ihtiyacı vardır.Bir ağaç kendi besinini doğrudan doğruya toprak ve havadan güneş ışığı vasıtasıyla üretir.Bu hiçbir canlı hayvan vücudunun yapamadığı son derece karmaşık bir hadisedir.
